Mijn eerste schietgebedje

7:00 u en Start!

Ik vertrek vol goede moed! Ik zie dat ik al in het midden van mijn route zit, ik besluit om verder te gaan naar Le Barp. Wat goed zou zijn voor een dikke 30km. 4 km meer dan gepland. Ik begin in het centrum van Bordeaux de pijlen op de grond te volgen. Maar dit is vreemd!? ik merk dat ik gewoon een rondje door de stad heb gelopen. Ik kom aan het info punt voor pelgrims, maar dat gaat pas open om 14u. Ik kijk door de glazendeur en zie 2 mensen zitten. Ik probeer hun aandacht te trekken tot ze uiteindelijk komen opendoen. Ik vraag hen waar ik moet beginnen aan mijn route en wat er mis is met die pijltjes op de grond? "In Bordeaux zijn de pijltjes een toeristische attractie en wijzen dus helemaal niet de weg naar Compostela" zegt de man.  

Ja seg! Hoe kan ik dat nu weten!? De mensen zijn zeer vriendelijk en helpen mij op de weg. Ondertussen krijg ik ook mijn eerste stempel op mijn boekje! Yes! Toch nog voor iets  4km omgelopen. Maar nu vertrek ik echt.

11u Aankomst eerste post

Ik kom aan aan het eerste punt waar ik mijn stempel mag ontvangen. Er is één probleem, het zou pas om 15u open gaan. Daar heb ik geen tijd voor om op te wachten. Ik moet tenslotte nog redelijk ver wandelen. De weg naar Le Barp slaagt tegen van uitzicht. Iemand heeft mij even geholpen met de weg te zoeken, maar ik denk dat ik op het verkeerde pad zit. Ik wandel heel de weg langs een drukke baan.

15u30 Le Barp

Uiteindelijk kom ik na km 38 pas aan in Le Barp. Het valt even tegen voor mij! Maar geen stress! Ik doe morgen maar 16 km om te recupereren. Na even vragen en rondwandelen kom ik bij het gemeentehuis en krijg ik mijn 2de stempel. Toch nog iets.

Maar dan! De lokale slaapplaats voor pelgrims is gesloten en alle andere herbergen zitten vol. Shit! Geen douche en geen slaapplek! Wat nu!? Buiten slapen dan?

Nee, gelukkig zijn de mensen hier heel vriendelijk. Ik mag mijn nacht doorbrengen in de sportzaal van de lokale Aïkidoclub. Heb ik even bonne chance! Meer dan voldaan van mijn veel te lange eerste wandeltocht neem ik een "goei warm douchke" en heb ik zelfs een gratis slaapplek! Prachtig toch!?

Nu nog wat stretchen en mij niet meer te moe maken! Morgen ligt mijn slaapplek alvast vast, weer een zorg minder. De grootste zorg is enkel die (laten we hopen dat het niet veel meer is) 16 km met deze loodzware benen wandelen. 

Groetjes uit dit sympathiek dorpje!